Συνυπαίτιος σε τροχαίο ατύχημα είναι πλέον ο πεζός ο οποίος έχει καταναλώνει αλκοόλ πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια, σύμφωνα με απόφαση του Αρείου Πάγου.Σύμφωνα με την απόφαση του Αρείου Πάγου ο οποίος αναίρεσε εφετειακή απόφαση υπέρ του οδηγού του αυτοκινήτου που τραυμάτισε θανάσιμα πεζό, οι πεζοί θεωρούνται πλέον συνυπεύθυνοι σε τροχαίο ατύχημα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τον Δεκέμβριο του 2005 οδηγός αυτοκινήτου με κατεύθυνση προς τον Πύργο Ηλείας, στο 68ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Πατρών - Πύργου, σταμάτησε στο δεξιό άκρο του δρόμου, άναψε τα αλάρμ, κατέβηκε από το αυτοκίνητο και πέρασε στο αντίθετο ρεύμα, προκειμένου να ζητήσει πληροφορίες για τον προορισμό του από τους οδηγούς άλλων αυτοκινήτων που ήταν σταθμευμένα στην αντίθετη πλευρά της εθνικής οδού.
Αφού πήρε τις πληροφορίες προσπάθησε να διασχίσει την εθνική οδό για να επιστρέψει στο αυτοκίνητό του. Όμως εκείνη τη στιγμή ερχόταν ένα ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητο με κατεύθυνση από Πάτρα προς Πύργο.
Ο οδηγός του αυτοκινήτου δεν φρενάρισε έγκαιρα, αλλά προσπάθησε ανεπιτυχώς με ελιγμό να αποφύγει τη σύγκρουση με τον πεζό. Το αυτοκίνητο λόγω του ψιλόβροχου σύρθηκε κατά μήκος της αριστερής πλευράς του σταθμευμένου αυτοκινήτου του πεζού που προσπάθησε να διασχίσει την εθνική οδό, ενώ παράλληλα εκτίναξε τον άτυχο άνδρα σε απόσταση 25 μέτρων, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο.
Σύμφωνα με την τοξικολογική ανάλυση που έγινε στον άτυχο πεζό, η περιεκτικότητα του αίματος σε αλκοόλ ήταν 1,51 γραμμάρια ανά λίτρο αίματος, δηλαδή πάνω από το επιτρεπόμενο όριο.
Όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση, ο οδηγός του αυτοκινήτου παρά το ότι αντιλήφθηκε την κίνηση του πεζού (ο δρόμος στο σημείο εκείνο είναι ευθεία σε μεγάλη απόσταση και με καλή ορατότητα) όφειλε να μην ενεργήσει ελιγμό προς τα δεξιά, όπως έκανε, αλλά προς τα αριστερά για να αποφύγει το πεζό, τη στιγμή μάλιστα που δεν κινούνταν άλλα αυτοκίνητα στην εθνική οδό.
Οι δικαστές έκριναν ότι ο θανατωθείς πεζός είναι συνυπαίτιος του τροχαίου ατυχήματος κατά 40%, λόγω της χρήσης αλκοόλ και ο οδηγός του αυτοκινήτου κατά 60%. Τέλος, οι αρεοπαγίτες αναίρεσαν την εφετειακή απόφαση υπέρ του οδηγού, καθώς έκριναν ότι υπήρχαν σε αυτήν ασαφείς, ανεπαρκείς και αντιφατικές αιτιολογίες.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τον Δεκέμβριο του 2005 οδηγός αυτοκινήτου με κατεύθυνση προς τον Πύργο Ηλείας, στο 68ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Πατρών - Πύργου, σταμάτησε στο δεξιό άκρο του δρόμου, άναψε τα αλάρμ, κατέβηκε από το αυτοκίνητο και πέρασε στο αντίθετο ρεύμα, προκειμένου να ζητήσει πληροφορίες για τον προορισμό του από τους οδηγούς άλλων αυτοκινήτων που ήταν σταθμευμένα στην αντίθετη πλευρά της εθνικής οδού.
Αφού πήρε τις πληροφορίες προσπάθησε να διασχίσει την εθνική οδό για να επιστρέψει στο αυτοκίνητό του. Όμως εκείνη τη στιγμή ερχόταν ένα ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητο με κατεύθυνση από Πάτρα προς Πύργο.
Ο οδηγός του αυτοκινήτου δεν φρενάρισε έγκαιρα, αλλά προσπάθησε ανεπιτυχώς με ελιγμό να αποφύγει τη σύγκρουση με τον πεζό. Το αυτοκίνητο λόγω του ψιλόβροχου σύρθηκε κατά μήκος της αριστερής πλευράς του σταθμευμένου αυτοκινήτου του πεζού που προσπάθησε να διασχίσει την εθνική οδό, ενώ παράλληλα εκτίναξε τον άτυχο άνδρα σε απόσταση 25 μέτρων, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο.
Σύμφωνα με την τοξικολογική ανάλυση που έγινε στον άτυχο πεζό, η περιεκτικότητα του αίματος σε αλκοόλ ήταν 1,51 γραμμάρια ανά λίτρο αίματος, δηλαδή πάνω από το επιτρεπόμενο όριο.
Όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση, ο οδηγός του αυτοκινήτου παρά το ότι αντιλήφθηκε την κίνηση του πεζού (ο δρόμος στο σημείο εκείνο είναι ευθεία σε μεγάλη απόσταση και με καλή ορατότητα) όφειλε να μην ενεργήσει ελιγμό προς τα δεξιά, όπως έκανε, αλλά προς τα αριστερά για να αποφύγει το πεζό, τη στιγμή μάλιστα που δεν κινούνταν άλλα αυτοκίνητα στην εθνική οδό.
Οι δικαστές έκριναν ότι ο θανατωθείς πεζός είναι συνυπαίτιος του τροχαίου ατυχήματος κατά 40%, λόγω της χρήσης αλκοόλ και ο οδηγός του αυτοκινήτου κατά 60%. Τέλος, οι αρεοπαγίτες αναίρεσαν την εφετειακή απόφαση υπέρ του οδηγού, καθώς έκριναν ότι υπήρχαν σε αυτήν ασαφείς, ανεπαρκείς και αντιφατικές αιτιολογίες.